σαννάδας

Α

(κατά τον Ησύχ.) «τὰς ἀγρίας αἶγας».

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σαν- τού σαίνω (πρβλ. αόρ. ἔ-σαν-α / ἔ-σην-α) με εκφραστικό διπλασιασμό τού -ν- + κατάλ. -άς, -άδος (πρβλ. μαιν-άς)].